YERLEŞME
Yerden yere
sürükledi
top ile topacı
uğursuz rüzgâr;
sebep:
insanın riyâsı,
kendine ve ötekine…
Oysa,
uçurtmaların uçup
salıncakların sallandığı
yerdi rüyası,
pamuk şekeri ile
mısır yerken
içinin içini yediği yer
dünyası…
Yerinden ettiler,
diğerinden ayırıp
öteki ettiler;
şu koca yeryüzünde
yüzüne bakılacak insan
yüzünde yerleşecek alan
bulamadan
ve daha
sarmadan sarılmadan;
dünyayı dar,
ölümü sığınacak yer
ettiler…
MM
ÖMÜR
Yıllar
ve yollar
-kesişen ve paralel-
bir takvim
bir saat…
koyuldu yan yana;
boş çerçeveler elde
ve bir ayna tam karşıda…
Anılarda,
çokça suskunluk
azca anlatı;
mavili turuncu gün batımında
bir tutam kır çiçeği
martı kanadında
ve bir kelebek,
kokulu mor çiçeğinin üstünde…
Ömür dediğin,
değil mi ki ardındaki
üç beş kelime,
haydi söyle şimdi,
başka ne geçti eline?
MM
BAKIŞ
Gözlerinin dolusunca bakıyorsun etrafa,
sonsuz yüreğin ışıltılı vaadi, belki…
yumuşak dalgalarla gelen sesin,
özel bir şey söylüyor, kesin…
Kıyamadım anılara yerleştirmeye,
eskiyle eşleştirmeye;
gelip gideceksin benimle, kaçınılmaz,
bir oraya bir buraya,
Yazgıdan kurtulunmaz…
MM
SİZİN OLSUN
Güzel bahtım ile başbaşayım ben,
Dostlarım; maviyle al sizin olsun.
Bir yayla çiçeği yetişir bana,
Karanfil, menekşe, gül sizin olsun!
Ömrümü geçirdim; çamlı dağlarda,
Elem ne bilmezdim; ben o çağlarda,
Sazımla kalayım; viran bağlarda,
Gülistan, seyrangâh, göl sizin olsun!
Genç yaşta kapladı; saçlarımı kar,
Maziden hatıra gözümden akar;
Ne çıkar? Madem ki can dostlarım var,
İstemem; tomurcuk, dal sizin olsun!
Cevher Der: Atiye şevkle koşarım;
Yarimle başbaşa sakin yaşarım,
Acı söyleyene, dostlar şaşarım;
Tatlı söz benimdir; bal sizin olsun!
CEVHER İHSAN MİSKİOĞLU
SIRADAN DİYALOGLAR
HUYSUZLUK VE İSYAN
B- Huysuzum demiştin ya, bitsin artık.
D- Benim huysuzluğum, hayatın, daha doğrusu insan davranışlarının sıradanlığına ve ikiyüzlülüğüne bir nevi isyan biçimimdir, belki???
D- Kimbilir, senin kaçışların ve daldan dala uçuşların da öyledir, bir bakıma belki de…
D- Ölümden gayrı her şeyin telâfisi mümkündür, diye düşünüyorum… konuşalım daha sonra…
MM
KİMSENİN ACISI
Üzgünüm,
kimseye ayıracak acım yok,
Kendime ayırmam lâzım
payıma düşen/düşecek
acı hissetme haklarımı…
Hayat âdil değil doğru,
ama sen de değilsin,
ve ben de çoktan bıraktım
adalet aramayı…
Sen artık “kimse” oldun,
bense “hiç kimse”…
MM
