Category Archives: Uncategorized

Originally posted on mine miski:
İyi bir grup olmak, iyi bir grup üyesi olmak… İçindeki bireylerin, nerede susulacağını ve ne kadar susulacağını, nerede, ne kadar ve ne konuşulacağını; dışarıdan bir uyarıcı veya içeriden bir yöneticiye ihtiyaç duyulmaksızın, grubun içindeki herkesi…

Originally posted on mine miski:
ŞİMDİKİ ZAMANLAR Haz, Acı ve Ölüm Ala ateş topları savruluyor sağlı sollu, nere düşer bilinmez düştüğü yer görülmez, sanki yalnız kendi yanan artık, düştüğü yeri bile yakamayan. …… Arzuların türlü türlüsü ve hazzın türküsü karşılıyor…

Originally posted on mine miski:
İŞÇİLİK Ağır işçiydim bugün… Çocukluğun sevinçlerini, tatlı heyecanlarını -karıncanın yuvasına taşıdığı buğday tanesi gibi- sırtlanıp taksim ettim bugün ve yarının sıkıntı, üzüntü hanelerine… Ki bilinir, böyle daha kolay olur aşmak zor zamanları… Meselâ… biraz anne…

Originally posted on mine miski:
BOMBA-ÖLÜM-ŞİİR Sen öldün… Bir bomba patlattılar, tesadüfen geldiğin dünyada tesadüfen geçtiğin caddede, bir bomba, -kulağa basit akla inanılmaz- artık yoksun… … Şiir sensiz Sen şiirsiz kaldın… Senin şiirini işitemeyecek geride kalanlar ve okumayacağın şiirler yazılacak…

Originally posted on mine miski:
ÖZEL HASTA  Evet, sağlıkta da eğitimde de özel hizmet sektörü bir gerçeklik… Sağlık hizmetinin ücretli olmasının doğru olup olmadığını, performans sisteminin yol açabileceği/açtığı sakıncaları, mevcut tıp ve sağlık eğitiminin yeterli olup olmadığını irdelemeksizin; sadece ve…

Originally posted on mine miski:
Foto: Berk Can Kantarcı’dan Dükel… MEŞGULİYET Hepimizin, birbirimizi dinlemekten, ama kalben, daha iyi işlerimiz var, gibi görünüyor… Hayatın “nimet”lerinden daha fazla -özellikle de başkalarından daha fazla- yararlanmak, kendimize ve en fazla birinci sıradan yakınımızdakilere, başta…

Originally posted on mine miski:
  ? İZİNDEN GİT Öfkenin izinden git, sevdiğim… Aç bebeğin, arayıp bulduğu anne memesine iştahla sarılması gibi sarıldığın bu öfke, yol göstericin olacak, inan… Kırgınlığının izinden git, sevdiğim… Yolunu kaybetmiş yolcunun, karanlıkta gördüğü ışığa koşması…

ÖMÜR Fotoğraflarla doluydu raflar Yaşadı nice yasaklar, aflar Onca yalanla boş laflar İşitti bu yaşlı kulaklar… Geride kaldı koca bir ömür, Hâlâ gerek, eve ekmek ocağa kömür Olmasa da yağı, ışığı, feneri “Yeter ki sönmesin”di insanın gözünün feri… MM

Yonca çiçek açmış şans mı gelecek Gönül bu sevdayla dans mı edecek Sana ektiklerim haz mı verecek Sandım sandım sandım sandırma beni Serin uykulardan kaldırma beni Veriyorum diyerek kandırma beni …. Uyarlama ve duyarlama MM